Hoe vaak zijn we eigenlijk blind?
Niet van het niet kunnen kijken (letterlijk), maar van het niet kunnen “zien”. Blind voor de gevolgen van iets wat we doen of van iets wat we zeggen. We zijn snel geneigd ergens een mening over te hebben zonder de feiten te kennen. “Tsja, jij mankeert helemaal niets, je loopt toch goed!” is een van de dingen die ik vaak hoor of “Je vader gaat goed vooruit hé?” De pijnlijke momenten hebben ze dan op dat moment niet gezien, en zeker niet die momenten die achter het vrolijke masker schuil gaan.
Een mens kan veel pijn hebben zonder dat toonbaar te maken, de pijngrens steeds hoger laten worden. Ondertussen gaan we kapot en laten we gewoon een glimlach zien. De ander misschien expres blind maken omdat je eigenlijk niet wilt laten zien wat er allemaal in je hoofd en lichaam afspeelt.
Hoe vaak doe jij dat niet, iemand blind maken?
