Lachen met pa! Een dagje Efteling.
Vreemde dingen gebeuren er in de Wereld vol Wonderen, maar soms wordt het pas echt vreemd.
“Wanneer?”, denken jullie. Het wordt pas echt vreemd als er een 20-jarige samen met zijn pa komt aanlopen en bij de kaartcontrole de abonnementen tevoorschijn toveren.
Jazeker, pa en ik zijn allebei helemaal fanatisch van de Efteling.
Helaas voor hem kan hij niet helemaal in zijn eentje er naar toe, ach ja dan offer ik me maar op
om met hem mee te gaan. Vervelend is dat zeg 😀
Nadat we de controle door zijn zijn we rustig naar de rolstoel uitleen gelopen,
nou ja de ene liep de ander waggelde een beetje. En dat lag niet aan al die eenden die we gezien hadden die dag.
Het lenen van een rolstoel is gratis en scheelt een hoop sjouwwerk dan wanneer je er een van thuis meeneemt,
want een rolstoel meenemen in de bus en trein…….da’s niet zo fijn (mogen jullie raden wie hem de bus zou in mogen tillen).
Maar goed, dat hebben we geweten, nooit neem ik meer een rolstoel van daar.
Ze zullen best lekker zitten maar voor de duwer wordt het een hels karwei. Die dingen zijn loodzwaar.
Het park is redelijk groot en heeft lange wandelpaden, vind ik op zich niet erg want de Nijmeegse vierdaagse
heb ik al 2x uitgelopen. Maar de leuke heuveltjes en steile bruggetjes die her en der te vinden zijn vind ik minder prettig.
Wilt die luie in de stoel elke keer mee gaan zitten draaien aan de wielen, nee dan wordt het helemaal lastig duwen en sturen.
Hoe vaak heb ik hem niet moeten waarschuwen, maar ja door de fibromist (zoals hij het noemt) zal hij het wel weer vergeten
of hij is gewoon hardhorend / koppig (gek, zo ben ik ook!)
Voordeeltje van zo’n rolstoel, je kan me toch een rijen ontwijken, niet dat ze er waren want op de openingsdag van het park
op een donderdag is het nu eenmaal rustig. Leuk om te zien al die jaloerse blikken. Het scheelt natuurlijk wel als je met z’n tweeën gaat,
je bent niet afhankelijk van derden en kunt overal in waar je graag in wilt.
Neem nou de Bob en de Pegasus, twee achtbaansoorten waar ons pap nog nooit in geweest was.
Dat werd toch eens tijd, eenmaal de wachtrijen opgeduwd kon hij natuurlijk niet meer terug…….hahaha.
Maar niet alleen de attracties zijn leuk als je met de rolstoel bent, toch hebben de gewraakte heuveltjes wel wat
als je iemand zeven kleuren ….. wilt laten …
Neem een leuke aanloop en laat bovenaan zo’n heuveltje opeens per ongeluk expres die handvaten los.
Op zij springende parkbezoekers die het op een lachen zetten en een krijsende pa….een goede voorshow om
samen de Vogel Rok in te duiken (een achtbaan in het donker voor de leken onder ons).
In de Fata Morgana ging het mis, we waren helemaal verdwaald in de Oosters sferen,
begonnen bijna te buikdansen in het bootje (in pa’s geval blubberdansen). Maar da komt het einde, uitstappen,
de draaischijf op en daarna met rolstoel en al de draaischijf weer af. Dan moet je wel snel zijn anders mag je nog een rondje draaischijf doen!
Dan is het een heuveltje omhoog, duwkracht geen probleem, maar daarna is het een steile helling naar beneden.
Ik klem die rolstoel vast, probeer met mijn voeten te remmen maar niets helpt.
Aan het eind van de helling zit opeens een negentig graden bocht richting de uitgang en rechtdoor zit een groot touw
dat je tegenhoud niet een metertje of twee de diepte in te storten recht bovenop het passerende bootje.
Want ja, de attractie gaat nou eenmaal zonder jouw ook gewoon door.
Kan ik helemaal niet meer remmen en het onvermijdelijke gebeurd, klets….zo de touwen in.
Een crashtestdummie vliegt half de rolstoel uit en veert terug (nee geen hulp van airbags).
We lachen ons kapot en om ons heen staan verschrikte mensen te kijken, maar hoe vreemd ook onze sociale medemens
steekt geen poot uit. Nee die mondjes blijven maar op de grootste stand staan.
Lachen crossen we dan maar naar buiten, na een hele dag plezier ging het park sluiten en moesten we weer gaan.
Een belangrijke les hebben we geleerd: Neem altijd je eigen rolstoel mee, die rijden toch het fijnst!
En ik, ik kan niet wachten tot we de volgende keer weer gaan, eens kijken wat de eigen rolstoel voor ene snelheid haalt
op zijn afdalend hellinkje zonder iemand die de rolstoel tegenhoud!
