Het is weer december. Een maand van feest. St. Nicolaas die met zijn Pieten het land in kwamen om vele mensen weer van cadeautjes te voorzien.
Maar ja, dan liggen al een maand dáárvoor en zelfs nog eerder de kerstballen on de schappen.
En dan worden er inkopen gedaan om deze maand eens goed voor de dag te komen. Eten wordt ingeslagen.
St. Nicolaasliedjes worden gezongen en je hoort het Stille Nacht door de galerijen van de winkelcentra galmen.
Maar niet voor iedereen is het feest. Veel mensen die ziek zijn of een traumatische ervaring hebben gehad…hebben geen zin om feest te vieren.
Bij ons was de novembermaand zéér heftig. Spanning, verdriet…wegens overlijden van onze schoonzus.
Dit alles heeft er bij iedereen behoorlijk ingehakt.
Menige traan is er gelaten. Van te voren persoonlijk afscheid nemen…nog alles kunnen zeggen wat je wilde zeggen.
En dan tóch ook weer dankbaar zijn.
En ik kan me dan ook voorstellen dat als zoiets heftigs gebeurt dat je geen zin hebt in een feestje…geen kerstboom…geen lichtjes.
Maar dan zegt mijn schoonzusvlak voordat ze dood ging…’zet maar wél de kerstboom!’
En natuurlijk zet mijn broer de kerstboom en vangen we hem op. Natúúrlijk steunen we elkaar voorál in juist deze moeilijke tijd,
Sinterklaas…Kerstmis…Oud-en Nieuwjaar….
Dan zal er extra overal aan gedacht worden. Worden er herinneringen opgehaald. Verhalen verteld…en dat is goed.
Dan is er een pronkzitting van onze carnavalsvereniging en daarvoor moesten we ook nog ‘even’ de studio in om
mijn lied wat ik geschreven heb op te nemen in de studio. Zingen tijdens de pronkzitting. Alles gaat gewoon door…ook al voelt
het allemaal dubbel. Mijn schoonzus zei ook…’het leven gaat door!!!’
Er zal nog veel verwerkt moeten worden en er zal nog veel gepraat worden.
Maar goed…het leven gaat inderdaad door en St.Nicolaas gaan we met de kleinkinderen vieren.
De kerstboom met haar vele lichtjes komt er te staan. Menigeen gaat naar de kerkdienst met kerstmis.
En Tijdens het begin van het nieuwe jaar zullen we elkaar de hand schudden, elkaar omhelzen en elkaar kussen.
En hopen we dat 2018 een prachtig jaar mag worden.
Lieve mensen…ik…wij wensen jullie allemaal een fantastisch Nieuwjaar toe.
Hopelijk met wat minder pijn en ongemakken. Voornemens maak ik niet…
komt meestal toch niets van terecht. hahahaha.
Lieve mensen, ik schud jullie allemaal de hand. Ik omhels jullie allemaal en geef jullie allemaal een kus
uit het diepste van mijn hart.
En dan zeg ik nógmaals….maak er maar mooie dagen van.
Het leven is kort…en dáárom GENIET met volle teugen.
liefs
Huub
