Deze keer niet iets wat met pa gebeurde maar iets wat ik midden op straat zag gebeuren.
Samen met mijn vriendin liep ik door Amsterdam en zag daar een invalidekarretje rijden, zo’n overkapt mini-autootje.
Op zich niet zo bijzonder, totdat we haar rijstijl in de gaten kregen, ja er zat een vrouw in.
Het aloude mannelijke gezegde “vrouw achter het stuur, auto tegen de muur” ging bijna op.
Een beetje knullig heen en weer schuiven met dat apparaat leverde gevaarlijke momenten op.
Wegduikende winkelaars en half struikelende bejaarden was het gevolg.
Natuurlijk moest deze “gevaar achter het stuur” zelf ook wat inkopen doen dus er moest geparkeerd worden.
Kwestie van vooruit, achteruit en neerzetten bleek het niet te zijn. Snel werd er een “plaatsje” bij de fietsenstalling gevonden.
Onze topcoureur liet haar staaltje knalgoed rijden zien, knalgoed want wat een knal was het toen ze achteruit reed.
Fietsen raakten in elkaar verwrongen omdat het spiegeltje dat naar achter kijkt niet gebruikt werd.
Meerdere fietsen lagen als oud ijzer tegen elkaar aan, domino was er niks bij.
Overigens heeft ze zo wel een zenuwspelletje gemaakt voor gestreste Amsterdammers, want krijg die dingen maar eens uit elkaar….
