auteur: Huub Fest
Klein gedeelte uit mijn boekje Emoties en gevoelens van chronische patiënten.
Ziekte als zoektocht
Altijd maar pijn hebben en moe zijn en niet weten waar het vandaan komt. Niet weten wat je mankeert. Denken dat een aansteller bent en ook weer niet omdat alles zo tegenstrijdig is en zo negatief.
Pijn brengt je in een neerwaartse spiraal en kan je in een donkere diepe put doen zakken waaruit het moeilijk omhoog klimmen is.
Constant loop je van huisarts naar specialist, op weg naar de vele onderzoeken om de diagnose maar te krijgen en te weten dat je inderdaad ziek bent.
Je wilt bevestiging. Télkens weer opnieuw.
Wég met vooroordelen als ‘het zal wel tussen je oren zitten!’ Het zit niet tussen de oren. Je bent wel degelijk ziek.
Je hebt wel degelijk psychische en lichamelijke klachten.
In de vele brieven die ik krijg, lees ik dat veel mensen heel wat moeten ondernemen om de diagnose gesteld te krijgen.
En als die diagnose er is, dan breekt als jet ware de hel los met een groot aantal vragen.
Vragen waarop je soms niet eens antwoord kunt en zult krijgen.
Het is bar vervelend als de pijn erger wordt en de lichamelijke klachten toenemen.
Pijn vreet enorm veel energie en zorgt ervoor dat je volledig uit balans kunt raken.
Dan zijn er vragen: Wat zal mijn werkgever ervan zeggen?
Wat zal mijn partner ervan zeggen?
Kan ik straks mijn werk nog wel doen?
Kom ik in een rolstoel terecht?
Hoe moet het straks financieel?
En zo zijn er vele vragen. Je weet zélf al waar jij mee zit. Ook jij hebt vragen.
Iedereen heeft vragen.
verwerken
Tijdens een interview die ik had met een journalist van een dagblad zei ik dat er feest in mijn lichaam was
toen ik de diagnose hoorde dat ik fibromyalgie had en dat ik dit mijn hele
leven zou hebben.
Dat betekent niet dat ik blij ben dat ik ziek ben, maar dat ik nu wéét dat ik écht ziek ben en dat het niet tussen mijn oren zit.
en mens wil nu eenmaal bevestiging.
Sommigen zeggen: “Moet alles nu een naam hebben?”
Dan zeg ik voor mij persoonlijk…JA! Want dan kan ik proberen dit alles te verwerken.
Het verwerken kan dan pas beginnen.
