Selecteer een pagina

Dagboek 2008

Januari/februari Het is en blijven rare maanden. Toos gelukkig uit het ziekenhuis. Dat heeft er bij haar maar ook bij mij flink ingehakt. Weinig slapen, piekeren omdat alles toch behoorlijk angstig was. Gelukkig is ze van deze longziekte genezen.

18 maart: Vanmiddag kwam De heer Stef Dehantschutter met zijn vrouw vanuit Brussel naar Nijmegen toe om mij te interviewen voor hun magazine Maczima. Eerst hadden ze nog twee magazines waaronder ‘Onder Ons’. Deze zijn nu samengevoegd. Dus nu hebben ze alleen nog hun nieuw magazine ‘Maczima’ en het magazine ‘Prikkel’ Het interview komt te staan in Maczima met een oplage van 45.000 stuks. Stef en zijn vrouw (bijzonder aardige mensen) kwamen tegen 13.30 uur en gingen tegen 15.00 uur weg. Het werd een goed interview. Ben heel erg benieuwd hoe het eruit komt te zien. Maczima is een magazine met diverse onderwerpen dat er werkelijk voortreffelijk uitziet. Ik denk ook dat veel mensen met genoegen dit magazine lezen. Het was goed om over de emoties en gevoelens te praten.

28 augustus: Vandaag zijn Toos en ik 34 jaar getrouwd. Ja, wie doet ons dat na? Ook al kennen we elkaar langer. We delen lief en leed met elkaar. We kregen van Maarten en Chantal een grote pot met bloemen. Heel erg mooi. Natuurlijk hebben we ook wat aan elkaar gegeven. Rozen sowieso. Dat hoort er nu eenmaal bij. Verder hebben we er niet zoveel aangedaan. Dat doen we hopelijk volgend jaar wel.

3- 4 november: Vanmorgen de krant open geslagen en já hoor!!! Een heel artikel over het Schlagerfestival mét foto van onze groep. Daar stond ook nog eens duidelijk in dat we óók op de eerste plaats stonden maar dat je jury de andere groep één extra puntje erbij hebben gegeven omdat het andere lied op de Salsa sloeg, het thema van het komende carnaval.Vandaag voel ik me zwaar beroerd. Hoofd-keelpijn, snotteren. Heb al een aantal pijnstillers en andere pillen ingenomen. Oren die verstopt zitten. alen als een stekker natuurlijk. Maar goed, dat zal wel weer over gaan. Vanavond toch maar proberen om naar koorrepetitie te gaan.Ben bij de koorrepetitie geweest maar heb niet veel meegezongen omdat alles té zeer deed. Maar goed, je moet er toch bij zijn, want het kerstrepertoire moet er toch goed inzitten. Was blij dat iemand mij naar huis bracht. Hoefde ik niet zo lang op de bus in dat koude weer te wachten. Voelde me ook rillerig.Ben vanmorgen ( 4 november) wat later op gestaan. Maar wat heb ik een keelpijn zeg. Niet normaal meer. De hele keel is opgezet en besluit terwijl ik nog op bed lig nog maar een zuigtablet te nemen en daarna een glas koud water. Dat helpt wel een beetje. De doofheid is nu gelukkig al wat minder, want gister kon ik bijna niets meer horen. Nog steeds krijg ik felicitaties binnen van mensen die weten dat wij met de Volle Kruuk de tweede prijs op het schlagerfestival hebben gewonnen. Best wel leuk hoor en voel me ook trots. En dat mag toch wel. Ik heb dat lied niet voor niets geschreven hahahaha!

29 december: Vanmorgen eerst wat boodschappen gedaan. Toos is naar pa toe. Verder doe ik het wat rustig aan want om half twee word ik opgehaald door Pietje, want we moeten in Kalorama zingen. De buikpijn blijft aanhouden en heb vanmorgen maar eerst de dokter gebeld voor een afspraak. Ik kan morgen al terecht.

30 december: De huisarts heeft me goed onderzocht, want hij vindt het niet normaal dat ik nu ruim twee weken buikpijn heb. De pijn neemt alleen maar toe. Hij denkt dat de darmen verkleefd zitten tegen een operatiewond van véle jaren geleden. Dat kan soms ineens gebeuren. Maar zelf ben ik er niet gerust op. Vooral omdat de pijn soms niet uit te houden is. Vorige week ben ik goed ziek geweest en heb enkele dagen op bed gelegen. De ontlasting was geel en enkele dagen daarna stopverfkleur. Nu is het ontlasting weer ‘normaal’. Dat heb ik ook tegen de huisarts verteld. Hij wilde dat ik morgenvroeg in het Canisiusziekenhuis bloed ga prikken en verder moet ik een afspraak maken voor een buikecho. Dat wilde ik wel graag in de Radboud.

31 december: Toos heeft naar de Radboud gebeld voor een afspraak van een buikecho, maar daar kan ik pas 29 januari terecht. Dat duurt me véél te lang en voor de huisarts ook. Dus dan maar Canisiusziekenhuis bellen en daar kan ik voor een buikecho maandag 5 januari ’s morgens om 9.50 uur nuchter terecht. Dus gelijk die datum maar vast laten leggen.

Het is een enerverend jaar geweest, Kijken wat 2009 zal brengen.

Share This