Selecteer een pagina

Dagboek 2014

13 januari: Maarten is druk bezig met drie souvenirs. De website-logo wordt op een button, een flessenopener met magneet en een koelkastmagneet gemaakt. Deze gaan we verkopen via de website en tijdens lezingen. Een website kost nou eenmaal geld en van de verkoop van deze artikelen kunnen we de kosten een beetje verdelen. Het is weer februari en ja…dan is de carnaval weer in aantocht. Na vele repetities krijgen we ook weer uitvoeringen.

30 maart: Vanmorgen eerst op koffievisite bij tante Riek. Soms blijft het vermoeiend. Maar goed, dat zal er wel bij horen. 😉 Vanmiddag zijn Toos, Johanna en ik met de auto naar Wijchen gegaan. Het was schitterend weer en Rob en Lonneke stonden op de markt met de poffertjeskraam (de frikandel). We hebben heerlijke poffertjes gegeten. Daarna diverse winkels bezocht en in een tweedehands (mooie) winkel vond ik voor € 2,00 het boek van Eckhart Tolle – De Kracht van het NU. Was ik erg blij mee omdat ik al enkele boeken van deze auteur heb. Later zijn we met z’n drieën nog even ergens lekker gaan zitten. Broodje, koffie…gezellig en tegen vijven weer naar huis gegaan. Maar wéér had ik last van mijn bovenbeen…eerst prikkelen, daarna schrijnen, doofgevoel en toch zeer pijnlijk. Eigenlijk niet goed te omschrijven. Dus toch maar morgen de huisarts bellen voor een afspraak.

1 april: Het is al weer 1 april…maar er is met mij geen grap uitgehaald. Dus dat is alweer een meevaller. 😉 Vanmorgen werden Toos en ik door Rob en Lonneke opgehaald en zijn we naar Laren gereden. Daar staat de grootste en mooiste poffertjeskraam van Nederland in een nog ouderwetse stijl. Schitterend om te zien. We hebben daar de échte Hollandsche Wafelen gegeten en natuurlijk poffertjes. Koffie en een pilsje erbij en het was gezellig op het terras. Het weer was lekker warm, dus ook dat was mooi meegenomen. Heb van de poffertjeskraam een aantal foto’s gemaakt.

14 mei t/m 18 mei: Om 08.00 uur vertrokken we met de reisbus van Bolderman naar het Zwarte Woud. Het werd een fantastische reis en het was ontzettend gezellig. Wát een feest hebben we gemaakt en wát hebben we ontzettend veel gezien en gelachen. Ook de pilsjes smaakten uitstekend. We kwamen aan in Hotel Hubertus in de Kolpingstrasse. Een sober hotel met goede slaapkamer en héél goed eten. Diverse avonden hebben we opgetreden in het hotel met de Volle Kruuk. Ook drie Kleppers-dames deden een goede en leuke act. Het was één groot en gezellig feest. We deden een bezoek aan Triberg. Daar is het openluchtmuseum Gutach. Was zéér de moeite waard om alles te zien. We hebben daar heerlijk kunnen ronddwalen en alles kunnen bezichtigen. De derde dag zijn we naar het Bodenmeer geweest met het bloemeneiland Mainau. Dit moet je werkelijk gezien hebben.Wát een schitterend eiland met duizenden bloemen, leuke winkeltjes, Duizenden soorten planten, bloemen en bomen. Teveel om op te noemen. Ook kon je het kasteel bezichtigen. Ze hadden ook een geweldige mooie vlindertuin met honderden vlinders die lustig rondfladderden en soms op je kwamen zitten. Ik raad iedereen aan hier een bezoek aan te brengen. Zoiets geweldigs. Op de vierde dag hebben we de Titisee in Freiburg bezocht en een korte rondvaart gemaakt. Gezellig stadje met leuke winkels en terrasjes.   H é l a a s  zondagmorgen om 02.00 uur t/m 04.00 uur kreeg ik een zéér heftige koude koorts aanval. En met de Fibromyalgie de bij was dit honderden malen erger en pijnlijker. Kon bijna geen adem meer krijgen en mijn hart ging als een razende tekeer. Toen ik ’s morgen op wilde staan was ik ontzettend beroerd, kon niet eten, haast niet lopen en zéér kortademig (wat ik eigenlijk al eerder had.) De laatste dag ging men ook nog even naar Cochem, maar ben niet mee geweest en ben rustig in de bus blijven zitten. Het leek wel alsof er een tank over mee heen was gereden zo’n pijn had ik. Wat wel héél erg lief was dat Theo en Leny aan Mario de Buschauffeur had gevraagd om Toos en mij vlakbij huis af te zetten. Grandioos…dank je wel Mario van reisorganisatie Bolderman. Leny en Ron hebben Toos en mij thuis gebracht. Daarna moesten ze weer snel terug om de andere mensen naar het station te brengen.Thuisgekomen heeft Toos gelijk huisartsenpost gebeld en twee artsen kwam thuis om mij te onderzoeken. Gelukkig was het niet mijn hart maar had ik een fikse longontsteking. Met medicijnen moet het nu overgaan. Ik had al eerder last van kortademigheid, maar vermoedelijk is door de vochtige, warme lucht in de vlindertuin de doorbraak geweest en is toen de longontsteking opengebroken. Ik heb nog steeds het gevoel alsof een tank me tien keer heeft overreden en heb een constante drukop mijn borst. Maar goed, hopelijk gaat het snel over. Nu even voorlopig rustig aan doen.

21 t/m 27 mei: Men zal wel denken, nou die Huub maakt zeker niets meer

mee elke dag. Nou, lieve mensen, gelóóf dát maar niet. Er is ondertussen héél wat gebeurt. Donderdag 22 mei werd ik met spoed opgenomen in Dekkerswald (longcentrum). Door mijn zéér fikse longontsteking was ik zó ziek geworden dat ik wel opgenomen moest worden. Met veel pijn waar de ontsteking zat, boven en onder rechts, heb ik het wel geweten hoor. Ze waren ook nog eerst bang voor legionella omdat ik zaterdags naar een vlindertuin in Duitsland was geweest waar het nogal vochtig was. Kreeg daar ook direct medicijnen voor. Maar gelukkig was de urinetest negatief en konden we de mensen geruststellen die mee waren geweest in die vlindertuin. De verzorging in Dekkerswald, uitstekend. Goed eten en drinken. In het andere bed lag een hele aardig man waar ik het direct goed mee kon vinden en werden er over en weer veel verhalen verteld. Het enige wat ik absoluut niet leuk vond, maar wel moest ondergaan was het bloedgas prikken uit de slagader in de pols. Een snerpende pijn. Maar goed dat ik voorlopig achter de rug. Nu ben ik 27 mei weer thuis gekomen en moet nu écht gaan aansterken. Voel me nog steeds erg moe als ik maar wát doe. Dus alles moet weer opgebouwd worden en dat zal me wel lukken. Gewoon een poosje rustig aan doen. Maarrrrr….we hebben een gewéldige mooie, gezellige reis gehad. Veel gefeest, gelopen, gedronken, opgetreden, veel gezien én gelachen.

13 t/m 17 augustus: 15 augustus: Om tien uur kwam Theo en Marianne ons met de auto ophalen.op naar Friesland. Na een tijdje kwamen we in Rijs aan waar Hotel Gaasterland staat. Een goed en mooi hotel. Schone mooie kamers, vriendelijke bediening, héérlijk ontbijt en fantastisch dinerbuffet. We zijn na het inchecken naar Hindeloopen gegaan. Mooie plaats, pittoreske huizen, het meer. Even lekker uitwaaien. Hebben daar ook nog wat gegeten. Vandaaruit gingen we naar Makkum. 16 augustus: Om 9.00 uur ontbijten en daarna naar de visserijdagen in Stavoren. Jammer dat het weer niet meehielp. Eerst was het lekker warm, daarna hevige buien (we zaten gelukkig binnen) en dan weer benauwd. Hebben daar rondgelopen. Schitterend al die vlaggetjes op de boten. En wat ons wel opviel was dat van belangrijke mensen (saga) het vrouwtje van Stavoren, het beeld klein was. Daarna nog een poos in Bolsward rond gewandeld en hebben we het Titus Brandsma museum bezocht. Héél erg mooi. 17 augustus: Na het ontbijt zijn we naar Luttelgeest gereden waar een waar paradijs ligt in de Orchideeën Hoeven, een ontdekkingstocht, prachtige bloemen, planten, watervallen, dieren enzovoort. Teveel om op te noemen en werkelijk álles mooi aangelegd waar je uren in kan vertoeven. Een mega grote winkel waar van álles te koop is. Een groot restaurant, een schitterende vlindertuin en ga zo maar door.Het is allemaal héél groots opgezet. We kwamen daar om 10.00 uur aan hebben een aantal uren rondgelopen en genoten. Om 10.00 uur waren er nog maar enkele mensen, maar in een mum van tijd stond de hele parkeerplaats vol auto’s. Tegen 15.00 uur waren we weer thuis. We hebben drie fantastische, leuke, gezellige dagen gehad.

31 december: Oudjaar. Nu ook maar een rustig aan gedaan. We hebben alles in huis. We gaan helaas niet naar mijn broer en schoonzus toe omdat Toos zich nog steeds niet lekker voelt. Balen, maar ja…het is niet anders. Dus dan maar thuis voor de buis en even achter de pc om wat dingetjes af te handelen. 00.00 uur….het blijft donderen, knallen, dreunen. Dit al dagen lang. Maar het lijkt verdorie wel oorlog. Het gaat zelfs zó hard dat je af en toe de TV niet eens kan horen. Siervuurwerk …mooi maar al dat knallen en dreunen hoeft niet voor mij. Voor iedereen een goed nieuwjaar gewenst.

Share This