EVEN RUSTEN
De tijd vliegt als een razende voorbij. Zo is het juli en nu zitten we alweer in augustus.
Het lijkt wel alsof er geen adempauze meer bestaat.
Als ik even terug ga in de tijd…jawel een kórte tijd dan zitten we weer even in juli 2022.
Voor velen is juli bekend in Nijmegen. Dan is er de Nijmeegse Vierdaagse waar honderdduizenden wandelaars aan deelnemen.
Dan daarbij is er ook nog een héle week feest. Ze noemen dit dat de Nijmeegse zomerfeesten.
16 juli was de start van de Zomerfeesten. Daar ben ik ’s avonds met mijn broer nog even naartoe geweest.
Maar het was ook nu weer erg heet. Dus samen maar een cafeetje opgezocht en luisteren naar de vele podiums
waar muziek gespeeld werd. Later wilden we verder lopen, maar mijn broer had last van zijn been.
Nou geen nood, dan maar weer een ander cafeetje opzoeken. In het geheel dus drie cafeetjes.
Ach, en dan nog aan de Waalkade vuurwerk kijken….nou vergeet het maar. Ik opperde om maar naar huis
te gaan. We moesten nog een eind lopen naar het station waar mijn bus al stond te wachten. Mijn broer
moest nog een andere bus hebben. Maar terwijl we op het station stonden begon het vuurwerk al en
wij konden toch nog een tijdje genieten van het mooiste vuurwerk en zijn hevige knallen.
Daarna snel naar huis. Maar ik merk dan toch de leeftijd hahahaha.
Kraam
Mijn zoon Maarten stond met een stand Van Tingieterij De Tinnen Roos in de Broerstraat met allerlei
Vierdaagse artikelen. De volgende dagen stond hij daar alleen achter omdat het zo ontzettend
druk was. Dat kwam omdat één dag van de Vierdaagse niet doorging vanwege de hitte.
Maar al zéér snel hadden enkele mensen van De Tinnen Roos dit opgepakt en er een 3 daagse pin van
gemaakt met een zon dat het vier(daagse) deed smelten. Dus een uniek item.
Al snel kwam het op TV en in de krant. De toeloop was geweldig en de pins snel uitverkocht.
Daarom moeste een aantal mensen in de tingieterij werken om deze pin te fabriceren.
Een klápper dus. Woensdag was het regen dus toen ben ik niet naar Maarten toegegaan
maar voor de rest van de feestweek heb ik samen met mijn zoon achter de kraam doorgebracht
tot ’s avonds laat. We hebben gelachen, maar ook hard gewerkt. De tijd vloog voorbij.
Benen
Toch kan je merken dat de leeftijd een rol gaat spelen. De eerste dagen achter de kraam flink
pijn in mijn kuiten van het vele staan. De verdere dagen viel het gelukkig allemaal mee.
Maar als is ’s avonds laat thuis was dan gingen de beentjes wel omhoog. Je moet naar je lichaam
luisteren zeggen ze altijd. Dit heb ik dan maar gedaan. Dus nu maar even rusten.
Vijf dagen lang verkopen was best wel genieten van ons twee én alle mensen die bij de
kraam kwamen
Leuke maar ook emotionele verhalen gehoord van wandelaars. Dit zal me wel bijblijven.
En zo vliegt dus juli voorbij en belanden we in augustus. Ben benieuwd wat deze maand zal gaan brengen.
Heppudanou ook? vraag ik me af. Wat hebben jullie in deze maanden gedaan?
Schrijf me dat eens? Ben héél erg benieuwd.
