Hallo lieve mensen,
Hier ben ik weer met een nieuwe column. De tijd vliegt voorbij. We zitten alweer in juni.
In mei leggen alle vogels een ei en april doet wat hij wil. Eh…en wat is er met juni???
Dat in mei de vogeltjes een ei hebben gelegd dat klopt helemaal, want moeder koolmees
had in ons nieuwe vogelhuisje een heus nest gebouwd. Vól trots zat ze te broeden.
Onverstoorbaar. Ik zag en hoorde niets en dacht het arme dier was overleden.
Ik was dus nieuwsgierig en maakte het vogelhuisje open…ik schrok, want mama zat
nog op het nest. Inééns vloog ze weg. OH jeeeeeee, dacht ik…ik ben een stoorzender geweest,
dus zal ze niet terug komen.
Maar moeders was onverstoorbaar en kwam gelukkig terug.
Al snel hoorde ik LEVEN door het gepiep van de jonkies. Af en aan vloog ze met wormpjes
in haar bek om de kleintjes groter te laten groeien. En het geluid werd heftiger en moeder
nóg sneller. Vogelhuisje in en één seconde later weer vogelhuisje uit.
En dat de hele dag door. Machtig mooi om te zien.
Maar goed…na ál dat gevlieg hoorde ik de dagen erna geen gepiep meer.
Moeder was met haar kroost weg gevlogen…zónder dank je wel hahahaha.
Nou ja…geen dank je wel…ze heeft ons laten zien wat werken is en van je kindertjes
te houden.
zondagmiddag maakte ik het vogelhuisje open en één van de kleintjes had
het niet overleeft. Nee, was ook niet volgroeid. Een klein vleugeltje en één oogje.
Ja, ook dat is de natuur. Leven en dood. Maar ik hoop dat de kleintjes groot mogen worden
en dan ze dan ook weer LEVEN kunnen schenken en de mensen plezier laten bezorgen.
Hele fijne maand en tot de column van juli.
groetjes van mij Huub.
Wil je reageren op deze column, stuur dan gerust een mailtje naar me
huipie82@hotmail.com
