Mannen met fibromyalgie
Waarom een gedeelte op deze website over mannen met fibromyalgie? Omdat er nog steeds té weinig aandacht hieraan wordt besteed. Vele boeken en artikelen gaan over vrouwen met fibromyalgie omdat zij in de meerderheid zouden zijn. Misschien is dat wel zo, maar dan mogen de mannen niet vergeten worden. Iedereen, jong. oud, man of vrouw kan fibromyalgie krijgen. Er zijn duizenden vrouwen die deze diagnose hebben gekregen, maar weet dan ook dat er ontzettend veel mannenzijn met deze chronische ziekte en dat er ook mannen zijn die deze diagnose hebben gekregen. Maar waarom hoor je daar dan zo ‘weinig’ over?
Emoties en gevoelens
Dat er zo weinig over te horen is, kunnen verschillende redenen zijn. Veel mannen hebben van thuis uit (van hun ouders) meegekregen dat ze altijd stoer moeten zijn en zich dus flink moeten houden. Niet klagen en voorál niet huilen, want dat pást niet bij een man. Je moet maar dóórgaan en niet zeuren. Dit werd niet alleen vroeger gezegd, maar ook nu wordt dit nog regelmatig geroepen. Alsof mannen geen emoties en gevoelens (mogen) hebben.
Vaak durven mannen niet over hun ziekte tegenover hun werkgever te praten bang om hun baan te verliezen. Regelmatig zijn er mannen die zelfs niet tegenover hun partner durven zeggen dat ze pijn/klachten hebben van hun lijf en dus maar stug doorgaan. Ze vinden het vreselijk als ze misschien niet meer (goed) voor het gezin kunnen zorgen. Er moet toch brood op de plank komen en andere kosten die betaald moeten worden.
Regelmatig merk ik dat mannen op zoek zijn naar een website waarover de problemen wordt gesproken waar zij regelmatig last van hebben. Zij willen goede informatie die hen verder kan helpen. Maar soms denken ze dat ze niet voor ‘vol’ te worden aangezien als ze over hun ziekte praten. Wij mannen hebben emoties en gevoelens en wij mogen/moeten ze uiten. Natúúrlijk mogen we huilen als we pijn en andere klachten hebben. Weet dat mannen óók MENS zijn. Wij allen zijn waardevol en uniek en dat moet men gewoon wéten. Toen ik elders een lezing gaf kwam er in de pauze een paar mannen naar me toe en zeiden:
‘Ik ga toch niet zeggen dat ik ziek ben. Ik ben toch geen mietje. Oké, ik heb pijn en soms kan ik wel huilen, maar dat mag niemand zien. Ik huil wel ’s avonds op mijn kamer.’
En een ander zei:
‘Ik zeg niets tegen mijn werkgever, want dan schopt hij mij vast op straat. Wie moet er dan voor het gezin zorgen?’
Dan heb ik wel een beetje medelijden want het is toch jammer dat deze mannen er niet voor uit durven te komen dat zij ziek zijn. Zij hebben er toch niet om gevraagd en doen zichzelf dan tekort. Door je kop in het zand te steken kom je zelf niet verder maar kan je dieper in de put raken. Je mág niet doorgaan totdat je er bij neervalt. Dit noemen ze STRUISVOGELPOLITIEK.
Belangrijk is om naar je lichaam te luisteren, maar dat is zó moeilijk. Maar het is wél te leren. Het is voor jezelf belangrijk om de keuze te maken het wél of niet kenbaar te maken.
Werkgever en collega’s
Hulp vragen aan werkgever
Het is de plicht van de werkgever ervoor te zorgen dat jij je werk naar behoren kunt uitvoeren. Als het werk of een taak té zwaar is kan je vragen of ze hulp kunnen/willen bieden. Misschien is het mogelijk bepaalde dingen aan te passen zoals bijvoorbeeld flexibele werktijden, lichter werk, extra pauze (wanneer dit nodig mocht zijn), ergonomische aanpassingen op de werkvloer, werkzaamheden verrichten op een andere (rustiger)werkplek.
Dit alles natuurlijk in goed overleg met jouw werkgever. Je hoeft geen dramatisch verhaal te vertellen, maar gewoon eerlijk en eenvoudig uitleggen wat er precies aan de hand is. Mocht de werkgever negatief oordelen dan kan je altijd hulp inschakelen.
Hulp vragen aan collega’s
Vertel eveneens aan je collega’s wat er precies aan de hand is. Vertel bijvoorbeeld dat bepaalde handelingen extra pijn opleveren. Dat soms til- en sleepwerk moeilijk(er) gaat en dat je dan hulp nodig hebt. Door serieus met je collega’s om te gaan en uit te leggen, gaan meestal de ogen wel open en wordt er hulp van hun kant geboden. Wees daarom nóóit bang om hulp te vragen. Vertel dat je soms goede uren/dagen hebt en dat het dan wat makkelijker gaat en laat weten dat je dan geen hulp nodig hebt. Op deze wijze weten ze ook dat je geen misbruik maakt van de situatie.
Let wel: er zullen áltijd wel mensen zijn die negatief reageren en die het allemaal maar een ’tussen de oren’ verhaal zullen vinden. Probeer daar dan niet zoveel energie in te steken omdat je deze juist zo hard nodig hebt.
Fibromyalgieklachten bij mannen
De klachten die ik vooral van mannen hoor zijn:
* Moeheid – (extreme moeheid)
* Pijn – in ledematen/heel het lijf
* Stemmingswisselingen
* Oogklachten zoals: dubbelzien, wazig zien
* Geheugenklachten
* Concentratieklachten
* Schokken van lichaam (vooral rug).
* Stress
* Gebitsklachten https://www.huubsfibromyalgiesite.nl/?s=gebits
* Lusteloosheid
* Depressieve klachten
* Seksuele klachten
* Extreem koude handen/voeten
* Pijn en stramme spieren in de schouderpartij.
* Extreme pijn aan beide kanten van de rug.
* Extreme pijn in de onderrug.
* Pijn in nek.
* tintelingen in armen/benen.
* bij wat langer lopen of stilstaan, tintelingen in bovenbeen(benen), daarna doof gevoel en branderig gevoel. Dit kan zelfs zéér pijnlijk zijn.
* Krampen van de borstspier
Krampen van de borstspier
Voorkomend zowel bij kinderen, mannen als vrouwen. De mensen kunnen vaak schrikken en zelfs angstig worden omdat ze steken in hun hartstreek voelen dat soms zeer pijnlijk is. Zij denken dan dat ze klachten hebben van hun hart. (hartaanval) Dikwijls is dit dus niet het geval, maar is dit de borstspier die inééns in kramp staat. Mochten de klachten aanhouden dan kan men de huisarts raadplegen. Er zijn meerdere symptomen die ook bij vrouwen voorkomen. Dat is dus bij iedereen verschillend.
Seksuele klachten
Een aantal mannen met fibromyalgie hebben problemen met de seks.
* Moeite hebben (vanwege pijn/medicatie) met het krijgen/houden van erectie.
De penis is ook een spier met zwellichamen.
* Koude penis, scrotum (balzak), teelballen.
* Moeite met bepaalde houdingen door (extreme) pijnklachten.
* Minder of zelfs geen gevoel bij het hebben van seks.
* Vermindert libido dat meestal komt door de pijnklachten of (soms) door medicijnen.
* Kan natuurlijk ook psychisch zijn.
* Probeer zoveel mogelijk ontspanning te zoeken.
* Probeer positief te denken en te handelen.
* Vermijd string, boxershorts of té knellend ondergoed.
* Probeer naar een goede houding te zoeken zodat de seks tóch aangenaam kan zijn.
* Belangrijk is om over deze klachten te praten met bijvoorbeeld partner, vertrouwenspersoon, huisarts, specialist, maatschappelijkwerker of psycholoog.
Schaam je er niet voor, want seks hoort bij het leven. Juist door eerlijk daarover te praten kan seks weer fijn, lekker en gezellig zijn.
Mocht je nog vragen hebben of informatie, kom daar dan gerust mee. Stuur een mail naar: huipie82@hotmail.com Of als je mij wilt schrijven is dat ook prima.
Doe bij jouw brief een aan jezelf geadresseerde enveloppe voorzien van voldoende postzegels en stuur deze naar:
Huub Fest,
Malvert 2443
6538 AN Nijmegen.
Je krijgt dan áltijd antwoord van me terug. En weet dat geen énkele vraag vreemd is. Alles is bespreekbaar. Weet ook dat alles bij mij blijft en niet aan anderen wordt doorgegeven. En áls ik ergens geen antwoord op kan geven dan probeer ik je door te verwijzen naar de juiste persoon. Maar daar wordt altijd eerst toestemming voor gevraagd.
Ken je mannen die fibromyalgie hebben of denken bepaalde klachten te hebben die op fibromyalgie lijken, geef dan deze website door: www.huubsfibromyalgiesite.nl of www.facebook.com/huubsfibromyalgiesite
Belangrijk is dat er véél meer aandacht besteed moet worden aan mannen met fibromyalgie. Gelukkig zijn er al een aantal voorgegaan en hebben het een en ’t ander geschreven op deze website. Het beste is gewoon die stap te zetten die je al veel langer had willen doen. Schaamte is niet nodig, hulp wel. Heb je pijn- en vermoeidheidsklachten maak dan een afspraak met een reumatoloog. Hier een aantal mannen die mij schreven of een mail stuurde met hun verhaal.
Alfons (24 jaar):
‘Eindelijk ben ik uit de ‘fibromyalgiekast’ gekomen. Ik durfde nooit te zeggen dat ik fibromyalgie heb. Toen ik dat iemand vertelde was gelijk haar antwoord. Nou…stel je niet zo aan. Je ziet er toch goed uit. Verman je maar een beetje. Je bent toch een kérel? Ik was daar zó van geschrokken dat ik het verder aan niemand verteld heb, maar de pijn en ongemakken werden wel steeds erger en erger. En nu denk ik…kóm…ik heb nu eenmaal fibromyalgie maar bén geen fibromyalgie.’
Jos (32 jaar):
‘Regelmatig kijk ik op Facebook en zie dat er altijd onderzoeken gedaan wordt naar vrouwen met fibromyalgie. Het lijkt er wel op dat wij een vergeten groep zijn. Er zijn vast meer mannen met fibromyalgie. Misschien dat ze daar niet voor durven uitkomen. Ik ben blij dat ik het kan zeggen dat ik fibromyalgie heb. Ik kwam op uw website en zag het kopje Mannen met fibromyalgie en dacht…eindelijk iemand die erover durft te schrijven. Weet u of er nog meer mannen zijn met deze ziekte? Graag hoor ik van u.’
Benny (15 jaar)
‘Ik ben Benny en vijftien jaar. Kreeg via mijn specialist de diagnose fibromyalgie. Heb ontzettend veel last van mijn spieren en pezen en ben de laatste tijd ook vreselijk moe. Heb veel pijn dat ik problemen heb gekregen met mijn school, maar door toedoen van fibromyalgie heb ik alles op een laag pitje moeten zetten. Dit heb ik wel in goed overleg met mijn mentor gedaan. Heb hem verteld wat mij mankeert, dus dat ik FM heb. Hij had daar wel eens iets over gehoord maar wist er niet het fijne van. Hij zei dat hij zich ging verdiepen. Mijn moeder vond het verstandig om dit naar jou te schrijven.’
Okke (45 jaar)
‘Wat heb ik lang gewacht om te vertellen dat ik fibromyalgie heb. Ik kreeg problemen op mijn werk. Merkte dat ik vergeetachtig werd en het leek soms alsof ik achter glas zat. Ik zag monden bewegen maar had geen benul wat deze monden zeiden. Dus mijn werk werd steeds moeilijker. Er kwam bijna niets meer uit mijn handen. Ik zit nu volledig in de WAO en durf nu te vertellen aan de mensen wat fibromyalgie inhoud. Het is en blijft voor sommige mensen een behoorlijk moeilijk onderwerp.’
Peter (58 jaar)
Hallo Huub, ik ben een man 58 jaar en luister naar de naam Peter. In 2016 werd bij mij fibromyalgie gediagnosticeerd een mokerslag ik was al een gehandicapte en had al artrose. Je zal begrijpen dat mijn leven op zijn kop staat. Veel pijn en vermoeid en omdat ik in WAO zit ook geen arbeidsleven, ook geen familie meer ook geen sociaal leven dat gaat niet meer. Maar let wel ik ben niet ZIELIG!. Met deze mail wil ik tegen alle mannen met fibro zeggen wees sterk laat weten wat je mankeert en huilen kan ik niet maar het is geen schande. Tot slot ik zeg altijd ik ben de kapitein op het schip mee varen mag máár ik bepaal de koers. Ga niet experimenteren met alcohol en of drugs hard of soft het maakt niet uit het maakt meer kapot dan je lief is zowel zakelijk als privé om op het privé terug te komen \ je gezin partner kinderen vooral kinderen wees eerlijk en openhartig. Blijf je hangen in het denken en doen ga met je gezin hulp zoeken, er is geen schaamte maar blijheid. Nogmaals sterkte Huib dat moest ik nog kwijt. Als je het plaatst wil je mij dan op de hoogte houden? Met vriendelijke groet Peter
Herman (21 jaar)
Beste Huub, wat ben ik blij dat er eens een keer over mannen met fibromyalgie wordt geschreven, want óveral hoor je dat vrouwen alleen maar fibromyalgie hebben. En dat blijkt dus totaal niet waar te zijn. Jarenlang heb ik met pijn gelopen. Pijn dat écht niet wegging. Zelfs mijn studie heeft daar vreselijk onder te lijden gehad. Ik heb me dus eens grondig laten onderzoeken door een reumatoloog. Hij had zelfs van jouw boek gehoord en eveneens gelezen en zei dat er veel informatie in stond waar ik zeker aan wat zou hebben. En hij vertelde mij dat de diagnose inderdaad fibromyalgie is. Eigenlijk was ik ontzettend blij om dat te vernemen van deze reumatoloog. Ik doe veel ontspanningsoefeningen. Ik kijk goed uit wat ik allemaal doe. Ik maak het niet te bont. Rustig aan en dan gaat het allemaal aardig goed. Ben al enkele maanden begonnen met cbd olie. Ik had dit van jou gehoord Huub en heb een bestelling gedaan via internet die jij mij had doorgegeven. Wat ben ik blij dat je dit gedaan hebt, want ik voel me nu al stukken beter. Ik heb véél minder pijn en ook de vermoeidheid wat zó intens was, is zéker gehalveerd. Ik ben er in ieder geval ontzettend blij mee. Ik ben benieuwd naar je boek en ga er eentje halen. Je hoort wel van mij wat ik er van gevonden heb. Heel veel succes met jouw website.’
Chris (34 jaar)
Beste Huub, Eindelijk heb ik de stap genomen naar zéér lang aarzelen. De stap is gezet naar de huisarts die me doorstuurde naar de reumatoloog. Diverse keren moest ik terug komen voor een gesprek en onderzoek. En de diagnose was Fibromyalgie. Ik schrok daar wel van want ik dacht meteen dat ik straks niet meer zou kunnen werken en dat ik in een rolstoel terecht zou komen. Afgeschreven. Maar gelukkig…door jouw boek voelde ik mij niet afgeschreven, maar juist viel alles op zijn plek. Kijk Huub, de pijn is er nog wel degelijk en ik kan het soms moeilijk accepteren. Ik heb met mijn vrouw én met mijn baas hierover gesproken en gelukkig vatte zij dit alles goed op. Ben gewoon eerlijk geweest. Mijn vrouw is mijn steun en toeverlaat zeg maar. Mijn baas is fantastisch en heeft zelfs gezegd dat ik rust moet nemen als dat nodig is en dat ik hulp moet vragen als ik iets niet kan. Ik ben hier wel ontzettend blij mee. Nu na enkele jaren dat ik weet dat fibromyalgie heb, gaat alles gelukkig wat beter. Nee…geen rolstoel. Ik blijf in beweging, maar doe het met mate. Doe dingen die ik altijd graag heb willen doen… maar ook dát met mate. Ik ga niet meer over mijn grenzen heen. Dát heb ik wel geleerd, ook uit jouw boek Huub. Dank daarvoor.
Eric (25 jaar)
Hallo Huub, Na veel jaren van pijn ben ik eindelijk uit de kast gekomen. Niet dat ik gay ben, maar uit de fibromyalgiekast. Ik mag nu zeggen dat ik een man ben met fibromyalgie en verstop mij niet meer. Dat heb ik teveel gedaan en altijd gedacht dat er geen begrip was voor mensen met fibromyalgie. Tijdens mijn werkzaamheden voelde ik, dat ik langzamerhand minder kon. Ik werkte hard en toch kwam maar door de pijn mijn handen lukte alles maar mondjesmaat.
Toen ik uit de fibromyalgiekast kwam bij mijn collega’s wist ik niet meer hoe ik het had. Ze waren begripvol en vroegen waarom ik hen niet eerder had gewaarschuwd. Zij hadden weleens mijn verwrongen gezicht gezien van de pijn, maar als ze vroegen wat er aan de hand was, stopte ik mijn kop in het zand. Je wel die bekende struisvogelpolitiek. (heb ik elders gelezen)Als ik iets niet kan, dan vraag ik hulp en deze wordt me gegeven. Ik ben nu een gelukkig mens met fijne begripvolle collega’s én werkgever. Dit wilde ik even aan je kwijt. Misschien hebben anderen er wat aan om ook uit de fibromyalgiekast te komen. Veel groeten en sterkte, Eric.
Pieter (18 jaar)
Ik zal wel meteen met de deur in huis vallen al is dit allemaal niet zo leuk voor mij en mijn vrouw. Ik kwam op jouw website terecht en las over seksuele klachten. Helaas heb ik daar ook erg veel last van en soms maakt het mij erg onzeker. Door de pijn die ik heb gaat alles wat moeilijker. Het vrijen werd na verloop van tijd er niet beter op en durfde er eigenlijk niet met mijn vrouw daarover te praten. Moeilijk was om een erectie te blijven houden en werd daar gewoon verdrietig van. Niet op de eerste plaats voor mij, maar ook voor mijn vrouw. Maar zij zag wel dat ik ermee zat en ze vroeg of ik iets wilde vertellen hoe ik me voelde als we gingen vrijen. Eindelijk kwam mijn frustratie eruit en ik vertelde waar ik zo erg mee zat. Ze zei: Waarom heb je mij dit niet eerder verteld. Als je pijn hebt dan is niets te moeten. Maar vertél het dan. Je hoeft je nergens voor te schamen. We kunnen toch samen kijken of het anders kan zodat je wat minder pijn hebt. Ik stond helemaal verbaasd Huub. Waaróm had ik dit alles niet eerder verteld. Nu bespreken we alles samen, zijn super gelukkig met elkaar en mijn vrouw heeft alle begrip. Nu gaat alles veel fijner, want we hebben andere standjes geprobeerd en gewoon gekeken hoe het gaat zonder al teveel pijn en ongemakken. We kunnen nu tijdens het vrijen soms heerlijk lachen.
Joop (31 jaar)
Hoi Huub, wat ben ik blij dat ik jouw website heb gevonden. Ik keek sowieso naar het rijtje seksuele klachten. Ik durf er nu pas over te praten. Ik ben 31 jaar en nog jong van harte, maar helaas door veel pijn is mijn seksleven op een laag pitje komen te staan. Vooral als het over het houden gaat van de erectie.
Mijn vriend vond het vervelend dat dit steeds weer gebeurde. Maar dat kwam ook omdat ik er niet over durfde te praten. Hij vroeg of ik soms een andere vriend had. Ik schrok daar intens van want ik hou ontzettend veel van mijn vriend. Toen heb ik hem verteld (omdat ik niet anders meer kon) dat ik soms zoveel pijn had. Samen met met mijn vriend ben ik naar de huisarts gegaan voor een gesprek daarover. De arts vond dit prima en heeft onze vragen beantwoord. Nu ben ik er ook achter gekomen dat dit door mijn fibromyalgie komt. Deze diagnose had ik al eerder gekregen maar nooit aan gedacht dat de seksuele klachten daar afkomstig van kon zijn. De arts heeft veel uitgelegd en we zijn er tevreden mee. Gelukkig gaat alles nu een stuk beter omdat we alles op een zachte manier doen. Dank je wel Huub voor deze mooie website.
Rogier (61 jaar)
Beste Huub, je zal wel denken, een man van 61 die jou schrijft. Maar ik kreeg het advies om op jouw website te
kijken naar mannen met fibromyalgie. Ik weet dat ik lang heb gewacht met schrijven, maar heb nu toch maar de
stoute schoenen aangetrokken. Ben eigenlijk wel blij dat ik de stap heb gezet. Toen ik jou schreef viel er toch wel wat van mijn schouder.
Zeg maar een beetje verlost, want ik ben ook een man met fibromyalgie en heb dit eigenlijk al heel lang.
Eigenlijk van jongst af aan. Heb ontzettend veel pijn gehad en moeilijkheden, vooral met de seks.
Ik baalde enorm als het weer niet lukte. Mijn partner baalde daar ook stevig van. Maar ik moest bekennen dat ik zoveel pijn had,
want ál die tijd durfde ik er niet over te praten. Ze dacht zelfs dat ik een andere vrouw had,
maar dat heb ik haar gelukkig uit haar hoofd kunnen praten. Ik ben nog steeds stapelgek op haar.
Maar gelukkig hebben we samen een oplossing gevonden door veel met elkaar te praten.
We hebben van alles uitgeprobeerd. Ik moest voelen of het goed ging en of het prettig voor mij was en natuurlijk ook voor mijn vrouw.
Hoop dat je het niet erg vind dat ik je nu pas schrijf. Zo…dit ben ik weer kwijt Huub.
Ik hoef me nergens meer voor te schamen. Ik ben nog steeds dezelfde Rogier. Kom nu regelmatig op jouw website,
want daar is toch wel veel informatie te vinden en geef dit ook aan anderen door.
Want deze website is belangrijk genoeg. Vriendelijke groet en veel succes…Huub. Groeten van Rogier.
Otto (17 jaar)
Hoi Huub, Ik hoop niet dat ik stoor met mijn vraag. Enkele weken geleden kreeg ik de diagnose fibromyalgie. Het was wel zoeken zei de specialist, want fibromyalgie is soms moeilijk vast te stellen. Hij had het over de nieuwe diagnostische criteria. Ik snapte er helemaal niets van. Weet jij meer over de diagnostische criteria?
Huub:
Even een antwoord op jouw vraag over de nieuwe diagnostische criteria.
Artsen kunnen nu sneller een diagnose stellen.
Vroeger ging dat allemaal moeilijker en was er veel verwarring omdat bijna alles op elkaar leek.
In mijn boek Fibromyalgie omgaan met weke-delenreuma staat deze nieuwe criteria beschreven.
Trouwens in het boek staan veel meer tips. Ik denk dat je er veel uit kan halen om je hiermee te helpen.
Want als je pas de diagnose hebt gekregen dat moet je veel op een rijtje zetten en verwerken.
Dat kost tijd. Voor sommige mensen lang en anderen weer kort.
Cees (49 jaar)
Beste Huub,
Iemand raadde mij aan eens jouw website te bezoeken. Dat heb ik dus maar gedaan. Wat een informatie staat daar op. Bedankt daarvoor. Ik heb al héél lang fibromyalgie, maar velen zeiden tegen mij dat alles maar psychisch is. En dat ik me niet zo moest aanstellen. Dit heb ik dus die vele jaren constant gehoord en ging daardoor aan mijzelf twijfelen. Ik ben blij dat ik de tip gekregen heb om naar jouw website te gaan. Nu weet ik wat ik écht heb en dat het geen aanstellerij is. Voelde me vaak zó beroerd dat ze zeiden dat ik waarschijnlijk een burn out had. Maar inwendig voelde ik dat niet. Mijn spieren doen vreselijk veel pijn en kan gewoonweg niet meer doen dan voorheen. Nu weet ik ook dat ik bepaalde dingen anders moet gaan aanpakken. Ik ga trouwens ook jouw boek kopen en als ik die gelezen heb laat ik het aan een bepaald persoon lezen. Deze zal dan wel héél raar opkijken. Hopelijk komt bij hem dan ook verandering. Dank Huub.
Maurice (34 jaar) (1)
Beste Huub,
Al vanaf 2007 is mijn leven beperkt door dagelijkse klachten. In 2007 een heftige pfeiffer infectie gehad die m’n leven echt heeft verandert. Sinds dien ben ik altijd op zoek naar antwoorden wat er nou toch aan de hand is met m’n lichaam. Het hoofd wil wel, maar het lijf niet. Vermoeidheid staat sinds 2007 met stip bovenaan. Gaandeweg de jaren komen daar lichamelijke ongemakken bij. Voor mijn gevoel komt dit omdat je altijd maar door gaat, werk, gezin, alle ballen hooghouden terwijl je lichaam dat eigenlijk niet aankan. 3 jaar geleden ben ik daardoor ook hard tegen de muur aangelopen, een flinke burnout, het lichaam was op. Toen hebben zich met name spierklachten ontwikkeld. Spiertrekkingen in het hele lichaam, maar met name de benen en dan vooral de kuiten die zijn constant in beweging. Na een jaar thuis gezeten te hebben heb ik langzaam het werk weer opgepakt. Dat doe je dan zo goed als het kan en probeert je rust te nemen waar kan. Maar ik merk nu dat het eigenlijk alweer mis is. Het lichaam is erg moe, in de omgeving van de bekken (lies, onderrug, onderbuik) constant een zeurend gevoel. Ontzettend stijve spieren, en de constante vermoeidheid. Ik heb veel gelezen over o.a. fibromyalgie, in kan me wel vinden in veel symptomen, echter echt pijnlijke hotspots heb ik niet. Sinds een week ben ik gluten aan het laten staan om te kijken of ik daar wat mee kan bereiken, de mist in m’n hoofd is wel veel minder dus ik ga nog even door om te kijken wat dit op lange termijn gaat doen. Als u dit verhaal zo leest, is het dan goed mogelijk dat het wel degelijk FM kan zijn ondanks het ontbreken van duidelijk pijnlijke hotspots?
Maurice
Huub:Ik ben geen arts en kan en mag dus nooit een diagnose stellen, maar als ik jouw verhaal zo lees en later
meer van je hebt gelezen, denk ik dat dit fibromyalgie is. Ik begrijp jouw verhaal. Misschien toch handig om naar een reumatoloog te gaan.
Op mijn website én in mijn boek Fibromyalgie-Omgaan met weke-delenreuma staat ook de nieuwe diagnostische criteria.
(heb Maurice ook nog wat geschreven over cbd olie)
Wens je veel sterkte toe.
Groet Huub
Maurice (34 jaar) (2)
Dag Huub,
Huub: Ik denk dat veel mensen met fibromyalgie zich in jouw verhaal herkennen.
Wat betreft cbd olie. Als je daarmee begint dan moet je deze ook consequent innemen. Doe je dat niet, dan moet je weer
vanaf 0 beginnen. In het begin nam ik ’s morgens, ’s middags en ’s avonds vijf druppels. Na drie weken begon ik al
te merken dat er minder pijn was. Ik ben naar drie druppels gegaan. Nu na ruim drie jaar gebruik ik nog steeds
elke morgen en avond vóór het slapen gaan drie druppels. Ik voel me hier ontzettend goed bij.
Sommige mensen die de diagnose fibromyalgie hebben gekregen zónder dat ze pijnlijke drukpunten hebben.
Bij ieder mens is dit verschillend. Sommige mensen hebben minder drukpunten, anderen meer of sommigen
helemaal niet. Maar zo te weten zijn dit er maar weinig.
John (73 jaar)
Beste Huub, U zal wel denken. Wat moet een man van 73 nog vertellen. Nou, namelijk dit. Iemand vertelde mij dat er een website was waar ook eens over mannen met fibromyalgie werd gesproken. Ik ben gaan kijken op uw website en heb alles gelezen. Wat een verademing dat u dit alles durft te schrijven. Nou en daar ben ik maar wat blij mee. Ook een man van 73 wilt nog graag vrijen met zijn vrouw. Ach, dat hoort zo bij het leven. Dat vrijen is altijd goed gegaan, maar de laatste jaren gaat het wat minder. Klaarkomen is geen probleem en kan mijn lid goed staande houden, maar de laatste tijd heb ik zoveel pijn dat vrijen eigenlijk niet leuk en gezellig meer is. Maar ik ben wel blij dat ik met mijn vrouw kan praten. We zijn bijna 50 jaar getrouwd, dus weten we wel van wanten. Nee, mijn vrouw is niet teleurgesteld in mij want ze zegt zelf: ‘we hebben het altijd goed gehad en nog steeds. Maar als pijn gaat overheersen zijn er wel andere manieren.’
‘Oké’ zei ik, ‘dan gaan we dat samen uitvogelen. En nu gaat alles zo goed, ook al is het vrijen minder geworden. Er zijn ook andere manieren om het fijn te hebben. Het klaarkomen is voor beiden niet belangrijk meer. We gaan vrijen als we er weer aan toe zijn en als ik minder of geen pijn heb. Huub, nogmaals dank voor deze mooie website met veel informatie.’
Huub:
Zo zijn er nog veel meer verhalen van mannen met fibromyalgie. Gelukkig zijn er ook mannen die er wél vooruit durven komen dat ze fibromyalgie hebben.
Zij hoeven zich nergens voor te schamen. Wil jij als man ook jouw verhaal vertellen mail mij dan jouw verhaal en zet daarbij de tekst:
(Wat aan mij verteld/geschreven wordt blijft alleen bij mij en wordt dus nóóit aan anderen doorverteld. Mocht ik ergens geen antwoord op weten dan kan ik je
eventueel naar iemand doorverwijzen als ik daar toestemming voor krijg.)
Mannen met fibromyalgie
Stuur jouw verhaal naar: huipie82@hotmail.com
Hier kan men ook nog even kijken
Holistische Behandelingen
Fibro-Reset Methode
https://fibroresetmethode.nl
Bol.com advertentie/logo op website.
Als je daarop klikt dan kan je daar jouw artikelen bestellen, waaronder
ook mijn boek Fibromyalgie-Omgaan met weke-delenreuma.
Door jouw bestelling via Bol.com te doen krijg ik provisie
zodat ik de website kan blijven onderhouden.
OPROEP VOOR MANNEN MET FIBROMYALGIE
Laat ik mij eerst even voorstellen. Mijn naam is Judith Rosmalen, en ik ben hoogleraar in het UMCG in Groningen. Daar doe ik onder andere onderzoek naar fibromyalgie, samen met huisarts Tim olde Hartman uit Nijmegen.
Momenteel proberen wij een onderzoek te doen naar hoe mensen de zorg voor fibromyalgie en andere lichamelijke langdurige klachten ervaren. Het blijkt echter moeilijk te zijn om mannen te vinden die hun ervaringen willen delen terwijl we ook heel graag de mening van mannen willen meenemen.
TWEE GROEPEN
Concreet zijn wij op zoek naar twee groepen:
*2 mannen met fibromyalgie die we eenmalig mogen interviewen over hoe zij de diagnose hebben ervaren. Dit interview zal in het Engels plaatsvinden, dus we zoeken een man die voldoende goed Engels spreekt.
*zoveel mogelijk mannen met langdurige lichamelijke klachten zoals bij fibromyalgie die onze Nederlandse vragenlijst naar de ervaringen met de zorg willen invullen, die hier te vinden is:
https://studien.usuma.de/SE/1/p_vragenljist_arise/.
Vriendelijke groet,
Judith Rosmalen